De Vrije School Brabant biedt een veilige omgeving, waar kinderen en hun kwaliteiten maximaal tot hun recht kunnen komen. Uw kind leert door te ontdekken en we gaan er daarbij uit van wat een kind wel kan in plaats van wat het niet kan. Natuurlijk zijn lezen, schrijven en rekenen een onderdeel van het lesprogramma. Maar ook is er veel aandacht voor vreemde talen, kunstzinnige vakken, bewegingskunst en ambachten. Hoofd (verstand), hart (gevoel) en handen (creëren) worden aangesproken, zodat leren een gezond geheel is. Kinderen krijgen daarbij ruimschoots de kans om kind te zijn en verlaten de school vol zelfvertrouwen en met ruim voldoende bagage voor het vervolgonderwijs.
Historie
De Vrije Scholen zijn geïnspireerd door Rudolf Steiner, de grondlegger van de antroposofie. Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog zette hij zich sterk in voor een sociale vernieuwing. Tijdens een van zijn voordrachten over het sociale vraagstuk, kwam hij in contact met Emil Molt, eigenaar van de sigarettenfabriek Waldorf-Astoria. Met het doel arbeiders van de fabriek en directeuren nader tot elkaar te brengen, kreeg Steiner in 1919 in Stuttgart de leiding over de Freie Waldorfschule. Naar dat voorbeeld is in 1923 in Den Haag de eerste Vrije School opgericht.
Oprichting
Bijna een halve eeuw later, in 1972, werd in Eindhoven de Vrije School Brabant opgericht. De school startte met een klas van 21 peuters en kleuters en groeide vervolgens uit tot een volwaardige basisschool. De ongesubsidieerde bovenbouw startte in 1979 met een 8e klas en in 1984 sloot de eerste 12e klas de Vrije School af. In 2000 werd Vrije School Brabant pedagogisch en bestuurlijk gescheiden van het voortgezet onderwijs (het Novalis College). De Vrije School Brabant, Peutergroep de Rozenpoort en Naschoolse opvang Peronniek werken sindsdien verder samen onder het bestuur van Stichting de Vrije School Brabant.
SPIL - Stichting De Vrije School Brabant heeft in haar visie en missie geformuleerd dat ze op pedagogisch gebied wil aansluiten bij de maatschappelijke ontwikkelingen. SPIL biedt ons daartoe de kans. De doorgaande ontwikkelingslijn en gezamenlijke zorgstructuur voor de kinderen is al sterk verankerd in ons soort onderwijs. Met SPIL verplaatsen we ons echter van een geïsoleerd ‘cultuureiland’ naar een Eindhovense school die meedraait op gemeentelijk niveau. Een school bovendien die zich als zodanig verder professioneel kan ontwikkelen. Binnen de kaders van SPIL blijft er voldoende ruimte voor onze eigen identiteit en het ontwikkelen van een eigen pedagogisch beleid.